Onze Hollandse nuchterheid verdween spontaan in het DeLaMar Theater in Amsterdam op zondagavond, toen wij de première van de musical Zorro bezochten. Onze hartslag ging sneller slaan en het liefst hadden we spontaan opgesprongen, mee gaan stampen en mee gaan klappen. Want dat roept de musical Zorro in je op, een stukje temperament…
Zorro, geïnspireerd op het boek Zorro van Isabel Allende, vertelt het verhaal van een gemaskerde strijder die vecht voor rechtvaardigheid en het avontuur liever opzoekt dan uit de weg gaat. Een levenslustige hartenbreker bij wie het ritme van de Spaanse klanken door het bloed stroomt. Zorro wordt verscheurd tussen zijn liefde voor Luisa en zijn gepassioneerde strijd tegen onderdrukking en uitbuiting van het volk. Met de aanstekelijke muziek van de Gipsy Kings, waaronder bekende hits als ‘Bamboleo’, ‘Djobi Djoba’ en ‘Baila Me’.
Al vanaf de eerste klanken zit de vaart er in. Geen langzame opbouw, nee, we worden meteen meegesleurd in de melancholie en het temperament van de Gipsy’s. Je vergeet bijna dat je naar een stel Hollanders zit te kijken. Nu bestaat de cast voor een klein deel wel uit echte Spanjaarden, maar je hebt net het idee alsof je naar een volledig Spaanse cast zit te kijken. De normaal zo nuchtere, blonde Lone van Roosendaal, die een pittige, temperamentvolle Inez neerzet. De normaal ietwat stijve Thom Hoffman, die me daar toch een indrukwekkende Gypsy neerzet. En Tommie, jee… Tommie!!! Boven verwachting 
zette hij Zorro neer. Hij riep onlangs op Twitter dat hij verliefd was geworden op de Spaanse Gypsy-cultuur. In Zorro bewees hij meer dan Gypsy-waardig te zijn. De passie en het vuur spatten van hem af. Op het ene moment druipt de arrogantie van hem af, om vervolgens weer te vertederen als grappenmaker. Een omslag die hij moeiteloos lijkt te maken. En wij… wij vielen als een blok voor hem. En dat is toch wat Zorro moet uitstralen. En passent zet hij ook nog een verdwijntruc neer waar Hans Klok jaloers op zou worden! Indrukwekkend.
René van Kooten maakte zoals vanouds weer indruk met zijn acteer en zangtalent. Hij speelt Ramon, de bijna psychopatische broer van Diego/Zorro, die zich door zijn vader achtergesteld voelt boven zijn kleine broertje. Dit zet hij zeer geloofwaardig neer. Michelle Splietelhof is mooi en breekbaar als Luisa en wat een engelenstem heeft deze dame toch! In het ensemble was er één persoon die toch wel enorm op viel: Dennis de Groot. Wat een passie en enthousiasme straalde er van hem af! Hij danste als een ware Spaanse danser en straalde op het podium. Hij lijkt helemaal op zijn plek in de cast van Zorro. Iets wat wij toch niet verwacht hadden na het volgen van Op Zoek naar Zorro. Hij mag dan niet klaar zijn geweest voor de hoofdrol, dat hij een podiumdier is mag duidelijk zijn na het zien van deze voorstelling.
Zorro is een voorstelling vol met Spaans temperament, maar ook humor en heerlijke Spaanse Flamenco en zang. Wij werden gegrepen door het vuur en de passie in de voorstelling. Onze harten gingen sneller kloppen en ook wij vielen net als Tommie als een blok voor de Gypsy-cultuur en de Flamenco. Het liefst hadden we ons ter plekke in een Spaanse jurk en schoenen gehesen en daar een partij mee gaan stampen en klappen. Dit smaakt zeker naar meer!
Kijk hier voor foto’s van de première van Zorro. Kaarten voor de musical Zorro zijn te bestellen via SeeTickets.
Lees ook:Musicalblog.nl wenst je een music(a)al 2012!
Lees ook:Eerste scenefoto’s Zorro
Lees ook:Zorro, de première in foto’s
Lees ook:Alternate Première: Roman van der Werff als Zorro
Lees ook:Lone van Roosendaal en Rene van Kooten in Zorro
Pingback: Zorro, de premiere in foto’s | Musical
Ik ben afgelopen vrijdag geweest bij de try-out. Wat in de recensie staat is waar: Het is een zeer goede musical en de gypsymuziek maakt het lekker swingend. Als je van Flamencomuziek en dans houdt dan beveel ik deze musical aan.
Het is me nog niet duidelijk of wij een klucht, dan wel een wildwestvoorstelling, of een toneelstuk hebben gezien.
De kwaliteit is nog niet optimaal. Wij zijn fervent musicalbezoekers en hebben echt veel betere gezien (les Miserables, Phantom of the Opera, Cyrano – om er maar eens een paar te noemen).
De flamencozanger was echter wel van top kwaliteit, zo ook zijn dansgroep.
Ik ben zondag naar de premiere geweest. Lone was echt top.. Tommy onverwachts beter dan ik verwacht had.. Rene komt helaas niet helemaal lekker uit de verf doordat hij niet veel solo’s kan zingen. Je moet wel van Gipsy muziek and van tapdance houden. De zogenaamde grappen vond ik erg plat allemaal en erg makkelijk. De kinderen in de show mogen ze van mij weg laten, totaal geen toevoeging en ook geen goede kwaliteit. Dennis viel op door zijn enthousiasme en Ruud valt helaas negatief op doordat zijn dans niet zo goed is als de rest van de cast, hij maakt het gelukkig goed met zn stem. De musical was vermakelijk maar dat is het dan ook wel..
Gisteravond de musical gezien en het was te gênant voor woorden hoe slecht de voorstelling in elkaar zat. Het verhaal rammelde aan alle kanten, er werd meer dan eens flink vals gezongen, het decor stelde niets voor, er zat veel te veel herhaling in, de actiescènes waren tenenkrommend en over het algemeen had de musical meer weg van amateurtoneel.
Ik heb van vele musicals gezien en dit is de eerste keer dat ik zelfs spijt heb dat ik niet na de pauze weg ben geglipt.
Ik heb zowel 8 als 9 juli Zorro gezien. Zeer genoten. Heerlijke muziek. Mooie dans. Het verschil tussen Roman en Tommie vind ik groot. Een andere energie heeft Roman die de voorstelling vertraagt. Zijn liedjes mooi. Tommie is een Zorro. Schakelt voortdurend.